Αποτυπώματα της παράδοσης στο Νεοελληνικό Θέατρο από τις αρχές της δεκαετίας του 1870 μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους
(κωδ. Έργου: 91453, Ιούλιος 2014-Οκτώβριος 2015)
Επιτροπή Ερευνών ΑΠΘ

Ερευνητική ομάδα: Κωνσταντίνα Ριτσάτου, Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ, επιστημονικά υπεύθυνη

Ελένη Αναστασίου, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια του Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ, ερευνήτρια

Ελένη Μανιάτη, Πτυχιούχος του Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ, ερευνήτρια

Ευστάθιος Μπουχουράς, Δρ. Συγκοινωνιολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, σύμβουλος ανάπτυξης ιστοσελίδας

.

 

astro image exampleΠού βρίσκεται το σύνορο ανάμεσα στην παράδοση και τη νεωτερικότητα; Ποια αποθέματα του παραδοσιακού υλικού ανιχνεύονται στον πνευματικό και καλλιτεχνικό ιστό που συνθέτει τη φυσιογνωμία ενός τόπου; Ποιος είναι ο τρόπος, ποια διαδικασία υπαγορεύει την επιλογή ή την απόρριψή τους σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο; Ποιες ρήξεις ή ποιες συνέχειες δημιουργούν τα θεμέλια για την οικοδόμηση του σύγχρονου κόσμου;
Το ερευνητικό πρόγραμμα εστιάζεται στον επιστημονικό κλάδο της Ιστορίας του Νεοελληνικού Θεάτρου και διατυπώνει ερευνητικά ζητούμενα που πηγάζουν από τους παραπάνω προβληματισμούς, τέμνοντας για μεθοδολογικούς λόγους, τον ιστορικό χρόνο και αποσπώντας μια οριοθετημένη περιοχή: από την έκδοση του πρώτου τόμου της εργασίας, Μελέτη επί του βίου των νεοτέρων Ελλήνων (1871), του θεμελιωτή της εγχώριας Λαογραφίας Νικόλαου Πολίτη, μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους. Η έρευνα επιδίωξε καταρχάς να εστιάσει στο θέμα και να αναδείξει το ενδιαφέρον του. Να χαρτογραφήσει το τοπίο, να αναζητήσει και να ανασυστήσει τους κεντρικούς αγωγούς –στη δραματουργία, στους θεωρητικούς προβληματισμούς και στη σκηνική πράξη–  να επιτρέψει στις φωνές εκείνου του καιρού να ακουστούν με τη μεγαλύτερη δυνατή ποικιλία και με την ένταση που αναλογεί σε εκείνους τους χρόνους, να βρει τα αναγκαία επιχειρήματα για την ερμηνεία των φαινομένων.
Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας είναι υπό διαμόρφωση. Η έρευνα ολοκλήρωσε τα αναμενόμενα για ένα έτος αποτελέσματα αλλά σε καμιά περίπτωση δεν εξάντλησε τα πεδία της συνολικής σύλληψης ενώ είναι πολύ νωρίς για να διεκδικεί το αλάθητο. Προσφέρεται, κυρίως στους σπουδαστές της θεατρικής τέχνης, ως πρωτοβάθμια πυξίδα για τον προσανατολισμό στο υπό διερεύνηση πεδίο, ως κίνητρο για παραπέρα ανάπτυξη προσωπικών ή ομαδικών ιστορικών, θεωρητικών και καλλιτεχνικών αναζητήσεων.