Ιωάννης Πολέμης (Αθήνα 1862- Αθήνα 1924)


Ιωάννης Πολέμης Εικόνα 1

 

Ο Ιωάννης Πολέμης γεννήθηκε το 1862 και κατάγεται από ιστορική οικογένεια, οι ρίζες της οποίας εντοπίζονται στο Βυζάντιο. Είναι γιος του δικαστή Κωνσταντίνου Πολέμη και της Αργυρώς Ντέκα. Ο ποιητής από μικρός ήταν άριστος μαθητής και γαλουχήθηκε με τις λαϊκές παραδόσεις και τους θρύλους, χάρη στη μητέρα του, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία ανεξάντλητη λαογραφική πηγή. Ήδη από τα δεκατρία του χρόνια ο Πολέμης αρχίζει να δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα ενώ μετά το τέλος του Γυμνασίου, γράφεται στη Νομική Σχολή την οποία παρατά.

Όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει τη Νομική, καταφέρνει να πάρει υποτροφία από το Δήμο Αθηνών και αναχωρεί για το Παρίσι όπου και διαμένει κατά τα έτη 1888-1890. Εκεί ασχολείται με την Ιστορία της τέχνης ενώ ενδιαφέρεται και για την κριτική της τέχνης. Μετά την επιστροφή του από το Παρίσι, εργάζεται ως γραφέας στο Υπουργείο Παιδείας, στη συνέχεια ως υπο-γραμματέας του Πανεπιστημίου. Το 1890 γίνεται συν-διευθυντής του περιοδικού Αττικόν Μουσείον. Το 1900 βοηθά το ζωγράφο Γ. Ιακωβίδη στην οργάνωση της Εθνικής Πινακοθήκης και το 1909 ιδρύει την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων της οποίας διετέλεσε πρόεδρος για κάποια χρόνια. Μόλις το 1915 διορίζεται γραμματέας στη Σχολή Καλών Τεχνών και λίγο αργότερα, το 1917, παίρνει το Αριστείο Γραμμάτων και Καλών Τεχνών.

Όσον αφορά την καλλιτεχνική του δράση, ο συγγραφέας δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα στην εφημερίδα Εθνοφύλακας. Επιπλέον, ο Πολέμης είναι από τους πρώτους συνεργάτες στη Διάπλαση των παίδων και παράλληλα γράφει στις εφημερίδες Ραμπαγάς, Άστυ, Εβδομάδα, Ποικίλη Στοά, Ημερολόγιο Σκώκου. Τον Ιανουάριο του 1883 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Ποιήματα. Ακολουθεί το 1888 η ποιητική συλλογή Χειμωνανθοί. Το 1889 συμμετέχει από το Παρίσι στο Φιλαδέλφειο Ποιητικό Διαγωνισμό με το διήγημά του Χρυσή και Φλώρος, χωρίς να αποσπάσει κάποιο βραβείο και τον αμέσως επόμενο χρόνο συμμετέχει με την ποιητική του συλλογή Ερείπια και μοιράζεται το βραβείο εκείνης της χρονιάς με τον Παλαμά. Μέρος των ποιημάτων της συλλογής Ερείπια δημοσιεύεται με την επόμενη συλλογή, του 1900 με τίτλο Αλάβαστρα. Σύμφωνα με κάποιους μελετητές, ο Πολέμης εντάσσεται σε γενικές γραμμές στη Νέα Αθηναϊκή Σχολή η οποία έρχεται σε ρήξη με την Παλιά Αθηναϊκή Σχολή, ιδίως σε ό,τι αφορά το γλωσσικό ζήτημα. Εντούτοις, ο ποιητής δεν υποστηρίζει τις ακραίες απόψεις των ψυχαριστών και παραμένει σε πιο συντηρητικές θέσεις.

Το έργο του Πολέμη χωρίζεται σε ποίηση, θεατρικά έργα, διηγήματα και μεταφράσεις. Όσον αφορά τα θεατρικά έργα, εντύπωση προκαλεί ότι είναι όλα έμμετρα και γραμμένα στη δημοτική, ενώ σε πολλά είναι έντονο το λαογραφικό στοιχείο. Τα περισσότερα έργα του ανέβηκαν, ενώ κάποια έμειναν ανέκδοτα. Μάλιστα δύο έργα του, Ο βασιλιάς Ανήλιαγος και το Μια φορά και έναν καιρό βραβεύτηκαν στον Αβερώφειο διαγωνισμό.

Ο Πολέμης πεθαίνει στις 28 Μαΐου 1924 από κακοήθη πνευμονία.

 

ΕΡΓΑ

 

ΠΗΓΕΣ

 

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

 

© ΤΜΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, Α.Π.Θ.