Νικόλαος Ποριώτης, Ροδόπη
Νικόλαος Ποριώτης, Ροδόπη, τραγωδία με Δ΄ επεισόδια, τυπογραφείο της «Εστία», Αθήνα 1913.
Το έργο εξελίσσεται στον ανθόκηπο και το παλάτι του Αίμου και της αδερφής του Ροδόπης «σ’ένα ελληνικό περιγιάλι». Ο Αίμος, ο πρώτος σύμβουλος του βασιλιά Δημοχάρη, έχει καλέσει αυτόν και το στρατό του στο κτήμα του να γιορτάσουν με συμπόσιο τη νίκη στον πόλεμο. Εκεί, ο Δημόκριτος ισχυρίζεται πως καμία γυναίκα δεν είναι τίμια και προκαλεί την αντίδραση του Αίμου, ο οποίος θεωρεί την αδερφή του, Ροδόπη, την τιμιότερη γυναίκα όλων. Η όλη σκηνή καταλήγει σε ένα στοίχημα μεταξύ Αίμου και Δημοχάρη: Αν ο Δημοχάρης καταφέρει να κοιμηθεί με τη Ροδόπη τότε ο Αίμος θα θανατωθεί, ενώ αν ο Δημοχάρης δεν τα καταφέρει τότε ο Αίμος θα πάρει την εξουσία στα χέρια του. Ο Δημοχάρης, εφαρμόζοντας το σχέδιό του, στέλνει τον έμπιστό του Λαέρτη με κοσμήματα στη Ροδόπη για να της ανακοινώσει πως αν περάσει τη νύχτα με το Δημοχάρη τότε την επόμενη μέρα θα γίνει γυναίκα του. Αν και στην αρχή η Ροδόπη είναι ανένδοτη, γιατί εξαιτίας του Δημοχάρη δεν παντρεύτηκε τον αγαπημένο της Κλείτο, μόλις ακούει ότι θα γίνει βασίλισσα, ξανασκέφτεται το ζήτημα, παραμένει ωστόσο σε δίλημμα για το τί θα κάνει. Τελικά αποφασίζει να παρουσιάσει τη μικρή, αθώα δούλα της, την Κρινώ, ως Ροδόπη. Την ώρα που έχει δώσει εντολή στο Λαέρτη να πάει να ειδοποιήσει το Δημοχάρη να έρθει, ο Λαέρτης, ο οποίος είναι ερωτευμένος κρυφά με τη Ροδόπη της αποκαλύπτει το στοίχημα των δύο αντρών. Η Ροδόπη εμμένει πιστή στην απόφασή της χωρίς να εξηγήσει το σχέδιό της στο Λαέρτη, στάση η οποία προβληματίζει τον τελευταίο. Ο Δημοχάρης έρχεται, το σχέδιο της Ροδόπης δουλεύει: ο Δημοχάρης πλαγιάζει με την Κρινώ. Στο μεταξύ ο Αίμος, τον οποίο έχει ελευθερώσει ο Λαέρτης για να προστατέψει την τιμή της αδερφής του, καταφθάνει για να σκοτώσει τους δύο εραστές και μαθαίνει πως η Ροδόπη έστειλε μια δούλα στη θέση της για να παραπλανήσει το Δημοχάρη. Ο Αίμος ησυχάζει και φεύγει. Την επόμενη μέρα ανοίγουν οι πόρτες του παλατιού, εμφανίζεται το ζευγάρι και ο Δημοχάρης μαγεμένος από την Κρινώ ξεχνά το στοίχημα και λέει ότι θα αφήσει τον Αίμο να ζήσει, θα πάρει την υποτιθέμενη Ροδόπη για γυναίκα του, ωστόσο θα παρουσιάσει τα σημάδια στη συγκέντρωση για να αποδείξει ότι πλάγιασε μαζί της. Μάλιστα ορκίζεται πως ακόμα και δούλα να ήταν η γυναίκα αυτή και όχι η Ροδόπη, πάλι θα την παντρευόταν. Ανταλλάσσουν δαχτυλίδια και η Κρινώ πάει να ευχαριστήσει την κυρά της για το καλό που της έκανε, νομίζοντας ότι θα γίνει αυτή βασίλισσα. Ροδόπη και Κρινώ λογομαχούν γιατί η Κρινώ μαθαίνει την αλήθεια, αλλά και η Ροδόπη μαθαίνει τον όρκο που έκανε ο Δημόχαρης στη Κρινώ και από τη ζήλεια της η Ροδόπη σκοτώνει την Κρινώ. Όταν συγκαλούνται οι άρχοντες για να κρίνουν ποιος κέρδισε το στοίχημα, μια σειρά αποκαλύψεων λαμβάνει χώρα: Ο Δημοχάρης μαθαίνει ότι κοιμήθηκε με τη δούλα της Ροδόπης και όχι με την ίδια, το συμβούλιο μαθαίνει για την απάτη εις βάρος του Δημοχάρη. Τέλος αποκαλύπτεται πως η Κρινώ, με την οποία ο Αίμος ήταν ερωτευμένος, ήταν η δούλα που κοιμήθηκε με το Δημοχάρη ύστερα από εντολή της Ροδόπης και μάλιστα γίνεται γνωστή η δολοφονία της από τη Ροδόπη. Το έργο τελειώνει με το Δημοχάρη να κρατά την εξουσία στα χέρια του, με τη Ροδόπη να παραμένει ντροπιασμένη, χωρίς εξουσία και με τους άντρες να φεύγουν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό που καταπάτησε τα σύνορα, μετά τη βασιλική ταφή της Κρινώς.
* * *
Το έργο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, είναι γραμμένο σε ανομοιοκατάληκτο στίχο και δημοτική γλώσσα. Η ιστορία της Ροδόπης βασίζεται στο τραγούδι "Του Μαυριανού και της αδερφής του" το οποίο συγκαταλέγεται στη συλλογή των δημοτικών τραγουδιών του Νικόλαου Πολίτη. Μια σειρά από στοιχεία προμηνύουν τη συνέχεια: το άσχημο όνειρο της Ροδόπης στην αρχή της τρίτης πράξης, μια κραυγή πουλιού, η νεαρή που δε μπορεί να βάλει την κορδέλα της Ροδόπης στη δεύτερη πράξη, που θα πάρει τη θέση της κυράς της χωρίς να ξέρει τί την περιμένει.
[Το έργο εντοπίστηκε ψηφιοποιημένο στον ιστότοπο publiclibs.ypepth.gr από τη Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου (15/11/2014)]